روزگاری بیاید که مردم شان آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد.

از ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند. ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد ولی دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود .
مردمانشان به پراکندگی مصمم باشند و از هماهنگی و اتفاق نظر و اتحاد بدور شوند. آنچنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که گویی آنان خود پیشوای قرآن بودند نه قرآن پیشوای آنها
معیشت جز با گناه تامین نگردد
فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند

پ ن : حديث بالا از حضرت رسول بيشتر شبيه يك مقاله جامعه شناسي از روزگار ماست تا يك حديث درباره پيش بيني آينده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: